به گزارش خبرنگار قدس آنلاین، استفاده از واژه های غربی و نامأنوس با فرهنگ ایرانی بر سر در فروشگاه های سطح شهر و برج های مسکونی که این روز ها با هدف جلب مشتری انجام می شود ادبیات فارسی را نشانه گرفته است.
واژگان غربی و بیگانه با فرهنگ ایرانی که بسیاری از صاحبان فروشگاه های سطح شهر ها برای جلب مشتری و متفاوت نشان دادن خود از سایر فروشگاه ها به استفاده از آن ترغیب کرده است یکی از مشکلاتی است که با جایگاه و چهره معنوی بسیاری از شهر ها همخوانی ندارد.
انتخاب اسامی عجیب و غریب برای جذب بیشتر مشتری و در پی آن افزایش فروش، این روزها بسیار فراگیر شده و صاحبان سرمایه و فروشگاه ها از واژه ای برای نام کالاهای خود استفاده می کنند که برای بسیاری از مردم نا آشناست و جایی در فرهنگستان لغات ایرانی ندارد.
چند سالی است که مسئولان حوزه صنعت و فرهنگ عزم خود را جزم کرده اند تا در گام نخست اجازه استفاده از این نام ها را نداده و سپس در مراحل بعد فروشندگان و صاحبان فروشگاه های بزرگ را مجبور کنند تا نام فروشگاه یا برج خود را به یک نام دیگر تغییر دهند.
اسامی نا آشنا
یکی از فروشندگانی که نام «آرتاتوروس» را برای فروشگاه خود انتخاب کرده است درباره علت انتخاب این نام می گوید: وقتی من چنین اسمی را برای فروشگاهم انتخاب کنم مشتری بیشتری را جذب خواهم کرد.
سپنتا رضایی افزود: معنی اسمی که برای مغازه ام برگزیده ام را نمی دانم. نام «آرتاتوروس» را بر روی تابلو یک مغازه در فیلم خارجی دیدم و آن را پسند کردم.
وی در پاسخ به خبرنگار ما مبنی بر واکنش مردم نسبت به نام فروشگاه اظهار کرد: برای بسیاری از مردم این نام جالب است و حتی بعضی ها به مغازه می آیند تا معنی این نام را از من بپرسند در حالی که خودم معنی آن را نمی دانم.
۸۰ درصد نامگذاری های تجاری بی هدف است
یک مدرس بازاریابی انتخاب نام کارشناسی شده برای یک فروشگاه یا برج تجاری را بسیار مهم دانست و افزود: در ایران به دلیل اینکه با اهمیت و کاربرد برند و تاثیر آن در تجارت آشنا نبودیم نام هایی را برای شرکت یا برج های خود انتخاب کردیم که متاسفانه امروزه کاربرد خوبی ندارند.
عباس فرخی افزود: بسیاری از افراد نام و برند خود را بدون هدف انتخاب می کنند و طبق آمار ۸۰ درصد از کسب و کار ها نام تجاری و هدفمند برای محصول، برج یا فروشگاه خود انتخاب نمی کنند.
وی ادامه داد: متاسفانه امروز اگر کسی هم به اجبار یا از وی میل قصد تعویض نام را داشته باشد، دچار مشکل شده زیرا ارزش افزوده و اعتباری را که از طریق آن نام کسب کرده اند از بین می رود.
این کارشناس مسائل بازاریابی تصریح کرد: البته وقتی این مدل اسامی برای فروشگاه انتخاب می شود استقبال از محصول یا فروشگاه بالاتر می رود اما باید دانست که اگر مسئولان اسامی فارسی را در بین مردم مطرح کنند شاید دیگر از واژه های بیگانه کمتر استفاده شود.
عباس فرخی گفت: دو سالی است که در وزارت صنعت و معدن اسامی و برندهای برتر فارسی انتخاب شده و از آنان تقدیر به عمل می آید که این خود باعث افزایش رغبت و انگیزه دیگران در انتخاب این واژه ها شده است.
وی وظیفه رسانه ها را نیز در این رابطه مهم دانست و اضافه کرد: رسانه ها نیز باید با مطرح کردن و گسترش واژه های زیبای فارسی صاحبان سرمایه را ترغیب کنند تا این اسامی را برای محصول و یا فروشگاه های خود برگزینند.
مسئولان احساس مسئولیت کنند
عضو هیات‌علمی دانشگاه شیراز با بیان اینکه بزرگ‌ترین آسیبی که امروز زبان را تهدید می‌کند، حمله بازار به این زبان است که آن را تا معرض خفگی پیش برده و برای این مشکل باید فکری جدی کرد بیان کرد: امروز اگر یک نفر به دروغ تابلویی را نصب کرده و خود را متخصص پزشکی بخواند، با او برخورد جدی خواهد شد که باید نیز همین‌گونه باشد اما هر اسمی که بر مغازه‌ها و بنگاه‌ها گذاشته شد، هیچ‌کس هیچ‌گونه حساسیتی نشان نمی‌دهد و اعتراضی نمی‌کند و باید گفت که اهمیت این مسئله برای ما آشکار نشده است.
محمدیوسف نیری با انتقاد از عدم نظارت‌های کافی بر تابلونوشته‌های مغازه‌ها و موارد مشابه که کلمات و جمله‌های بیگانه را به‌جای زبان فارسی برای معرفی خود به کار می‌برند، اظهار داشت: این اسم‌های مزخرفی که بر تابلوی مغازه‌ها گذاشته می‌شود چه مفهومی دارد؟ چرا با صاحبان آن‌ها برخورد نمی‌شود؟ چراکه این سؤال تمام دوستداران زبان فارسی است.
وی افزود: امروز با وجود متولیان بسیاری که به‌ظاهر زبان فارسی در کشور دارد، این زبان بدون متولی واقعی است که شوربختانه آسیب‌های بسیاری آن را تهدید می‌کند و باید گفت خانه‌ای را که دو کدبانوست، خاک نارفته بماند!
وی افزود: اگر می‌خواهیم زبان فارسی را پاس داریم باید به زبان سعدی سخن بگوییم و افراد در خانواده نیز با این زبان مهر و محبت با یکدیگر تعامل داشته باشند نه اینکه مدام واژه‌های بیگانه را در همه‌جا به کار بریم.
وی گفت: تنها چاره‌ای که برای من معلم مانده این است که شاگردانم را جمع کرده و با سنگ تابلوهای مغازه‌ها را بشکنیم! تا همگان را متوجه این تجاوز به هویت ملی کنیم.
نظر شما